acaba avantaj mı dezavantaj mı??
bu soruyu çok sordum kendime.Ama bir türlü cevabını bulamadım.
Bazan avantaj ama çoğunlukla dejavantaj oldu benim için.
İtiraf etmeliyim ki hayatımı çok zorladı hemde çookk..
Aslında ben biliyordum böyle olacağımı.Özümde ve burcumun özelliğide olan çok sabırsız tez canlı bi kişiliğim var.
İnsanın hayatı tamamen çocuğuna bağlı oluyor.Her anlamda ama.Ve bu bağlılık zaman içinde sıkmaya başlıo.
Hele havalar böyle soğumaya başladı mı travmalarda başlıyo.
haliyle eve mahkum oluyorum.sürekli eteklerimde anne anne diye dolaşan küçük bir atom karınca:)))Herşeyi kendisi yapmak isteyen,istediği olmadığı zaman hiç susmadan ağlayan,yemek saatlerinde beni de sinirden ağlatan,günde 5-6 kez kıyafet değişen minik bir kızım var işte.
Düşünüyorum da bende küçüğüm daha,beraber büyüyoruz kızımla,beraber paylaşıyoruz günün her anını,beraber yaşıyoruz bu hayatı.
En güzeli de belkide şu hayatta beni en çok onun sevmesi.
Anneden fazla kim sevilir ki şu hayatta.
Anneden başka kim ağlar ki canı yana yana.
böyle bi yazı oldu işte.....
